- Περιγραφή
Περιγραφή
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ:
Καρπός και περίβλημα του καρπού (μασίς).
ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕΤΑΙ:
Ινδονησία, Κεϋλάνη, Ζανζιβάρη.
ΠΟΤΕ ΜΑΖΕΥΕΤΑΙ:
Απρίλιο – Ιούνιο, Νοέμβριο – Δεκέμβριο, από δέντρα ηλικίας > 7 ετών.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
Πικάντικο, θερμό, αρωματικό, ήπια στυφό.
ΟΡΓΑΝΑ – ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ:
Στομάχι – Παχύ Έντερο – Σπλήνας.
ΔΡΑΣΕΙΣ – ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
1. Σταθεροποιεί τα έντερα και σταματά την διάρροια. Ενισχύει την ενέργεια του Σπλήνα.
2. Σταθεροποιεί (σφίγγει το Στομάχι) και εκδιώκει το κρύο και την υγρασία.
3. Στην Ινδική (αγιουρβεδική) Ιατρική, το μοσχοκάρυδο θεωρείται ισχυρό αφροδισιακό (τονώνει Yang ενέργεια του Νεφρού).
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Αντενδείκνυται σε περιπτώσεις οξείας γαστρεντερίτιδας ή χρόνιας διάρροιας από φωτιά.
ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ
Το βότανο έχει τοξική δράση. Σε δόσεις μεγαλύτερες από 10 gr. έχουν αναφερθεί επεισόδια ζάλης, ενώ σε μεγαλύτερες δόσεις, ακόμα και περιστατικά θανάτου. Ούτως ή άλλως όμως η γεύση του βοτάνου δεν επιτρέπει κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας από 1 – 2 gr. H κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας οφείλεται στην παραισθησιογόνο δράση του βοτάνου, η οποία ενισχύεται με την αύξηση της δόσης. Άνθρωποι λοιπόν που επιδιώκουν την παραισθησιογόνο δράση του βοτάνου, είναι δυνατόν, αντίθετα με τα όσα, μέσα από τη γεύση τους λέει το βότανο, να αποπειραθούν κατανάλωση ποσοτήτων που μπορούν να οδηγήσουν σε τοξίνωση του οργανισμού και θάνατο.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
1 -3 gr υπό τη μορφή αφεψήματος.
ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
Σε γάτες οι οποίες ως ζώα έχουν έντονο το στοιχείο της φωτιάς, η χορήγηση ελαίου από μοσχοκάρυδο (ή της χημικής ουσίας μυριστικίνης, που περιέχεται στο μοσχοκάρυδο) έχει ως αποτέλεσμα οξεία ηπατική ανεπάρκεια (οξεία δαπάνη της Yin ενέργειας του Ήπατος) και θάνατο. Οι ίδιες δόσεις σε άλλα ζώα (π.χ. ποντίκια) έχουν σαν αποτέλεσμα απλή αναισθησία.
ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ
